به نقل از «ایسنا»

ابتکار اسلام آباد برای احیای خط لوله گازی ایران-پاکستان

تاریخ انتشار: ۲۱ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۳۰۹۱۶

به نظر می‌رسد بالاخره شرایط برای خط لوله گازی ایران-پاکستان، مهیا شده و پاکستان بر اساس ضرورت و فضای کنونی جهانی، به دنبال آغاز و تکمیل سریع قطعه ۸۰ کیلومتری این خط لوله است.

به گزارش ایسنا، پایگاه خبری داون پاکستان در گزارشی نوشت: این پروژه که در ابتدا به طول ۷۸۵ کیلومتر پیش بینی شده، از مرز ایران از طریق بلوچستان، تا سند ادامه یافته و تا پنجاب امتداد پیدا می‌کند و قصد دارد به سرعت، به هدف به نقطه عطف اولیه خود نائل شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ایران پیش از این، با تکمیل ساخت هفتمین خط لوله گاز سراسری خود که از عسلویه شروع می‌شود و به طول ۱۱۷۲ کیلومتر تا ایرانشهر امتداد دارد، به بخشی از قرارداد خود عمل کرده است. همانطور که جزئیات موجود نشان می‌دهد، از نقطه مذکور، ۲۷۰ کیلومتر دیگر تا مرز پاکستان امتداد می‌یابد. ‌

در بحبوحه پیامدهای سیاسی-اقتصادی مناقشاتی مانند جنگ‌های غزه و اوکراین به همراه فشارهای تورمی و ریسک‌های بازارهای مالی و دارایی در غرب، به‌ خصوص در سال‌ انتخابات در بسیاری از نقاط جهان، کشورهای غربی به‌ طور قابل درکی مشغول چالش‌های خودشان هستند و در نتیجه، یک قرارداد خط لوله کوچک بین دو کشور که سهمی در آن ندارند، شاید توجه چندانی را جلب نکند.

با تقسیم پروژه به بخش‌های کوچکتر و قابل مدیریت‌تر، پاکستانی‌ها می‌توانند احتمالا تحریم‌های آمریکا را دور بزنند. بعلاوه، میانجی‌گری چین در بهبود روابط میان ایران و عربستان سعودی، به اعتماد پاکستان در خصوص روابط اقتصادی با کشور انرژی خیز ایران، نقش داشته است.

سلسله مراتب بخش انرژی در اسلام آباد، به طور خصوصی، پایان سردرگمی در خصوص خط لوله  گازی ایران-پاکستان را تائید کرده است. آنها این طور اظهار می‌کنند که اکنون تا حدی شفافیت در بخش‌های مربوطه برای ادامه این پروژه وجود دارد.

با این حال، از آنجایی که هنوز کابینه دولت شهباز شریف، نخست وزیر، اعلام نشده و وزیر نفت هنوز معرفی نشده است، به نظر می‌رسد هیچ مقامی، حتی سخنگوی واحد نفت، تمایلی به اظهار نظر درباره تحولات اخیر و چشم انداز آینده خط لوله  گازی ایران-پاکستان نداشته باشد. این بی‌میلی به صحبت ممکن است ناشی از حساسیت‌های پیرامون این موضوع باشد.

این تصور غالب وجود دارد که پاکستان، تحت دولت موقت، پس از حملات موشکی اخیر عجولانه تصمیم به ساخت این خط لوله گرفت. اگرچه تنش‌ها میان ایران و پاکستان از آن زمان کاهش یافته است، اما نگرانی‌ها پیرامون تهدید احتمالی ۱۸ میلیارد دلار جریمه برای عدم تکمیل به موقع این پروژه وجود دارد.

طبق اطلاعات منابع ارشد در محافل انرژی، مسئولیت پروژه به شرکت «سیستم‌های گاز بین دولتی» (ISGS)واگذار شده است. همچنین مقرر شده است که منابع لازم برای پوشش هزینه ساخت و ساز از صندوق اختصاصی ایجاد شده برای این منظور، قابل دسترس شود.

در فاصله سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳، دولت یک قانون توقف توسعه زیرساخت گاز برای کسب و کارها به منظور ایجاد منابع داخلی برای  تحکیم و گسترش زیرساخت‌های گاز پاکستان اعمال کرد.

 با وجود مقاومت و مواجهه با موانع قانونی، منابع داخلی فاش کردند دولت توانسته است حدود ۳۳۰ میلیارد روپیه از طریق این عوارض گازی فراهم کند.

گزارش شده است که دولت ۴۲ میلیارد روپیه (۱۵۲ میلیون دلار) برای ساخت این پروژه اختصاص داده و عرضه کرده است.

یکی از مقامات ارشد شرکت ISGS گفت: پروژه خط لوله گاز ایران-پاکستان اکنون به دلیل افزایش شکاف میان عرضه و تقاضا وعرضه و مقرون به صرفگی واردات گاز از طریق خط لوله‌ در مقایسه با واردات گاز مایع شده (ال‌پی‌جی) در اولویت قرار گرفته است. وی افزود: ما از حمایت کامل «شورای تسهیل سرمایه‌گذاری ویژه» برخورداریم.

سلمان بشیر، وزیر خارجه سابق پاکستان گفت: اگر پاکستان منافع خود را در اولویت قرار می‌داد، خط لوله گاز ایران-پاکستان تکمیل می‌شد. با توجه به منابع گازی فراوان ایران و نیاز مبرم ما، هیچ توجیهی برای تاخیر وجود ندارد. وی تاکید کرد: یک سیاست خارجی که اولویت دادن به روابط با همسایگان  در محوریت آن قرار دارد، ضروری است.

یکی از اعضای مسلم لیگ پاکستان در گفتگوی خصوصی، به یک نکته مهم اشاره و تاکید کرد خط لوله گاز ایران-پاکستان، همچنان گروگان تحریم‌های آمریکا علیه ایران است. هر بانکی که در تامین مالی این پروژه مشارکت داشته باشد، به خصوص در نیویورک، با موانع قابل توجهی در انجام تراکنش‌ها مواجه خواهد شد.

خط انتقال برق ایران-گوادرکه در سال ۲۰۲۳-۲۰۲۲ ساخته شد، گواهی بر حل خلاقانه مشکلات است که با سرمایه‌گذاری مالی نسبتا متوسطی امکان پذیر شد. مدل خط انتقال برق، اکنون در پروژه خط لوله گازی ایران-پاکستان با کاهش قابل توجه محدوده از ۲۷۷۵ کیلومتر، به ۸۰ کیلومتر که همه در داخل خاک پاکستان است، به کار برده می‌شود.

تهدید احتمالی دریافت جریمه از سوی ایران، ممکن است بر زمان‌بندی این پروژه تاثیر گذاشته باشد. با این حال، با تقسیم پروژه به بخش‌های کوچکتر و قابل مدیریت‌تر، فرصتی برای دور زدن تحریم‌های احتمالی آمریکا وجود دارد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: صادرات گاز ایران به پاکستان تحریم های آمریکا خط لوله صلح اقتصادي کارفرمایان حقوق و دستمزد قيمت نفت گازی ایران پاکستان خط لوله گاز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۳۰۹۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هوشمندی ایران در از سرگیری سوآپ گاز ترکمنستان، تمدید صادرات گاز عراق و تکمیل خط لوله صلح

صنعت نفت و گاز طی سال های گذشته هدف تحریم ها قرار گرفتند و برای فروش آن ها از مبادی رسمی با مشکلات عدیده ای روبرو شدیم. هدف تحریم کنندگان این بود که از طریق مسدود کردن راه های کسب درآمدهای ارزی کشور به دولت فشار بیاورند که در مذاکرات تسلیم شود. اما در نهایت این اتفاق نیفتاد و راه هایی برای فروش نفت و گاز کشور پیدا کردیم. فروش گاز کشور از طریق خطوط لوله صورت می گیرد و مشتریان ما همسایگان هستند. در همین راستا، وزارت نفت به اعمال دیپلماسی فعال انرژی به منظور ایجاد بستری برای فروش گاز کشور مبادرت کرد.  در چارچوب سیاست های وزارت نفت شاهد اقداماتی همچون بهبود روابط با ترکمنستان و از سرگیری سوآپ گاز از این کشور و تلاش برای احیای خط لوله صلح (ایران-پاکستان-هند) هستیم.

بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند که فروش نفت و گاز کشور در شرایط تحریم بر اثر به اجرا گذاشتن دیپلماسی فعال انرژی توسط دولت فعلی حاصل شد.  سهراب دل انگیزان، استاد اقتصاد دانشگاه رازی در خصوص دیپلماسی فعال انرژی کشور طی سال های گذشته و حل و فصل مشکلات مان با همسایگان در حوزه انرژی خاطرنشان کرد: منطقی است که باید در تبادلات انرژی خود را در منطقه بهبود ببخشیم و از این فرصت نهایت بهره برداری را داشته باشیم.

وی ادامه داد: موفقیت در حوزه توسعه روابط با همسایگان در حوزه انرژی بسیار کلیدی و مهم است زیرا که ارتباط با همسایگان در حوزه انرژی به کاهش هزینه های حمل و نقل، بهبود روابط سیاسی و تقویت ارتباطات مرزی منجر می شود و به لحاظ کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری به نفع ماست. به همین دلیل، دیپلماسی انرژی به اجرا گذاشته شده توسط دولت اهمیت دارد. از همین رو دولت توانست هوشمندی خوبی در زمینه از سرگیری سوآپ گاز با ترکمنستان، تمدید صادرات گاز عراق و تکمیل خط لوله صلح داشته باشد.

استاد اقتصاد دانشگاه رازی خاطرنشان کرد: با توجه به تمامی آنچه در بالا گفته شد، احیای روابط مان با ترکمنستان و از سر گیری سوآپ گاز از این کشور مثبت ارزیابی می شود.

دل انگیزان گفت: برنامه ریزی برای افزایش مبادلات انرژی با پاکستان در وزارت نفت کشور اقدام درستی است. از ابتدا در چارچوب اکو ایران، پاکستان و ترکیه به عنوان بنیانگذاران این سازمان مکلف بودند در بخش هایی که در حوزه های مشترک قرار دارند، رابطه تهاتری با یکدیگر برقرار کنند.

وی ادامه داد: پاکستان به دلیل برخی مشکلات در صدد است که به تقویت روابط با کشورهای همسایه فارغ از مخالفت آمریکا بپردازد. این فرصت خوبی برای تهران است که به تقویت روابط در حوزه انرژی با اسلام آباد بپردازد. در همین ارتباط، قرار شده است که پاکستان خط لوله صلح را در بخش مربوط به خودش تکمیل کند که اتفاق خوبی است.

استاد اقتصاد دانشگاه رازی خاطرنشان کرد: در برقراری روابط با پاکستان باید مراقبت کنیم که تبادلات با پول ایران و یا پول دو طرف صورت بگیرد. همچنین باید به دنبال انعقاد قراردادهای بلندمدت با اسلام آباد باشیم.

دل انگیزان گفت: کلیت دیپلماسی انرژی به اجرا گذاشته شده توسط وزارت نفت از این منظر که دولت را وارد ارتباطات مسالمت آمیز با کشورهای همسایه می کند، بسیار قابل قبول است.

وی ادامه داد: به اجرا گذاشتن سیاست هایی همچون توسعه زنجیره ارزش محصولات و صدور خدمات فنی و مهندسی به دیگر کشورها مثبت ارزیابی می شود. همچنین در زمینه صدور خدمات فنی و مهندسی نیز باید دقت کنیم که ظرفیت خود را برای نگه داشت متخصصان در داخل حفظ کنیم و این سیاست بستری برای خروج متخصصان از کشور نشود.

زهرا طوسی